Fideikomis to instytucja prawna, która polega na powierzeniu określonego majątku (np. nieruchomości, przedmiotów ruchomych, praw majątkowych) przez osobę dysponującą tym majątkiem (zwana fideikomisariuszem) na rzecz innej osoby (zwanej fiducjariuszem), z zastrzeżeniem, że fiducjariusz jest zobowiązany do przekazania tego majątku dalszemu beneficjentowi (następnemu fideikomisariuszowi) na określonych przez fideikomisariusza warunkach. Fideikomis może być ustanowiony na mocy testamentu lub umowy między żyjącymi, przy czym jego celem jest zabezpieczenie przyszłego interesu fideikomisariusza lub realizacja określonego celu. W polskim prawie, fideikomis jest uregulowany w Kodeksie cywilnym (Dz.U. 1964 nr 16 poz. 93, ze zm.). W art. 1018 - 1027 Kodeksu cywilnego znajdują się przepisy dotyczące fideikomisu testamentowego, który może być ustanowiony w testamencie przez spadkodawcę. Natomiast fideikomis umowny jest uregulowany w art. 981 - 991 Kodeksu cywilnego.

W kontekście postępowania upadłościowego, fideikomis może mieć wpływ na sposób zaspokojenia wierzycieli. Jeżeli dłużnik jest fideikomisariuszem i ogłosi upadłość, majątek będący przedmiotem fideikomisu nie wchodzi do masy upadłości, o ile fideikomis został ustanowiony przed ogłoszeniem upadłości. W takim przypadku, majątek będący przedmiotem fideikomisu nie może być wykorzystany do zaspokojenia roszczeń wierzycieli.

W przypadku postępowania oddłużeniowego, fideikomis może wpłynąć na zakres majątku dłużnika, który podlega realizacji planu oddłużeniowego. Jeśli dłużnik jest fideikomisariuszem, majątek będący przedmiotem fideikomisu nie będzie brany pod uwagę przy ustalaniu wartości majątku dłużnika i nie będzie mógł być wykorzystany do spłaty długów w ramach planu oddłużeniowego.

W kontekście egzekucji komorniczej, majątek będący przedmiotem fideikomisu nie może być przedmiotem egzekucji komorniczej, o ile fideikomis został ustanowiony zgodnie z prawem. Wierzyciele dłużnika-fideikomisariusza nie mają prawa żądać egzekucji majątku objętego fideikomisem, ponieważ dłużnik nie jest pełnoprawnym właścicielem tego majątku – jego prawa są ograniczone do czasu spełnienia warunków fideikomisu.

Podsumowując, fideikomis to instytucja prawna, która pozwala na przekazanie majątku jednej osobie (fiducjariuszowi) na rzecz innej osoby (fideikomisariusza) na określonych warunkach. W polskim prawie, fideikomis jest uregulowany w Kodeksie cywilnym, zarówno w formie testamentowej, jak i umownej. W kontekście postępowania upadłościowego, oddłużeniowego i egzekucji komorniczej, majątek będący przedmiotem fideikomisu nie może być wykorzystany do zaspokojenia roszczeń wierzycieli, o ile został prawidłowo ustanowiony i nie narusza zasady praworządności. W praktyce fideikomis może być wykorzystywany do zabezpieczenia przyszłego interesu fideikomisariusza lub realizacji określonego celu.