Fidejusja to rodzaj gwarancji osobistej w prawie cywilnym, na mocy której gwarant, zwany fidejusorem, zobowiązuje się do zapłaty długu zabezpieczonego w przypadku, gdy zabezpieczony dłużnik nie jest w stanie tego uczynić. Jest to forma poręczenia mająca na celu zwiększenie pewności wierzyciela co do spłaty zobowiązań przez dłużnika. Fidejusja może być stosowana zarówno w przypadku zobowiązań o charakterze pieniężnym, jak i nienależności. Fidejusor może ponosić odpowiedzialność za całość długu (fidejusja solidarna) lub tylko za część długu (fidejusja pro rata).

Przykład zastosowania w postępowaniu upadłościowym:
Spółka A zaciąga kredyt w banku na rozwój działalności. Bank wymaga jednak dodatkowego zabezpieczenia, dlatego wspólnik spółki B zgadza się zostać fidejusorem dla długu spółki A. Niestety, spółka A zbankrutuje i nie jest w stanie spłacić swojego kredytu. W takiej sytuacji bank może domagać się spłaty długu od wspólnika spółki B na podstawie zobowiązań wynikających z fidejusji.

Przykład zastosowania w postępowaniu oddłużeniowym:
Osoba prywatna C zaciągnęła pożyczkę na spłatę swoich zobowiązań, a osoba D zgodziła się być fidejusorem tej pożyczki. Niestety, osoba C traci pracę i nie jest w stanie spłacać swojego długu, co prowadzi do wszczęcia postępowania oddłużeniowego. Wierzyciel może wówczas wystąpić z roszczeniem o spłatę długu do osoby D na podstawie fidejusji.

Przykład zastosowania w pomocy prawnej podczas egzekucji komorniczej:
Osoba E zaciągnęła pożyczkę na spłatę swoich zobowiązań, a osoba F zgodziła się być fidejusorem tej pożyczki. Niestety, osoba E nie spłaca swojego długu, a wierzyciel wszczyna postępowanie egzekucyjne. Wierzyciel może wystąpić z roszczeniem o zapłatę do osoby F na podstawie fidejusji. Osoba F, w wyniku swojego zobowiązania jako fidejusor, może być zmuszona do zapłaty długu osoby E.