Fidejussio to instytucja prawa cywilnego, która polega na zabezpieczeniu zobowiązania przez zobowiązanie się innej osoby, zwanej fidejusorem, do zapłaty w przypadku niewywiązania się pierwotnego dłużnika z jego zobowiązań. Jest to forma poręczenia, która ma na celu zwiększenie pewności wierzyciela co do spłaty długu i może być stosowana zarówno w przypadku zobowiązań o charakterze pieniężnym, jak i nienależności. Fidejussio może występować w różnych postaciach, w tym jako fidejussio solidarna, gdzie fidejusor ponosi odpowiedzialność za całość długu, czy też fidejussio pro rata, gdzie fidejusor odpowiada tylko za część długu.

Przykład zastosowania w postępowaniu upadłościowym:
Przedsiębiorstwo A zaciąga kredyt w banku na rozwój swojej działalności. Bank wymaga jednak dodatkowego zabezpieczenia, dlatego właściciel przedsiębiorstwa B zgadza się zostać fidejusorem dla długu przedsiębiorstwa A. Niestety, przedsiębiorstwo A zbankrutuje i nie jest w stanie spłacić swojego kredytu. W takiej sytuacji bank może domagać się spłaty długu od przedsiębiorstwa B na podstawie zobowiązań wynikających z fidejussio.

Przykład zastosowania w postępowaniu oddłużeniowym:
Osoba prywatna C ma problem ze spłatą swoich zobowiązań wobec banku związanych z kredytem hipotecznym. W celu zabezpieczenia długu, rodzic osoby C, osoba D, zgadza się zostać fidejusorem. Niestety, osoba C traci pracę i nie jest w stanie spłacać swojego kredytu, co prowadzi do wszczęcia postępowania oddłużeniowego. Wierzyciel może wówczas wystąpić z roszczeniem o spłatę długu do osoby D na podstawie fidejussio.

Przykład zastosowania w pomocy prawnej podczas egzekucji komorniczej:
Osoba E zaciągnęła pożyczkę na spłatę swoich zobowiązań, a osoba F zgodziła się być fidejusorem tej pożyczki. Niestety, osoba E nie spłaca swojego długu, a wierzyciel wszczyna postępowanie egzekucyjne. Wierzyciel może wystąpić z roszczeniem o zapłatę do osoby F na podstawie fidejussio. Osoba F, w wyniku swojego zobowiązania jako fidejusor, może być zmuszona do zapłaty długu osoby E.