Gwarant to osoba fizyczna lub prawna, która zobowiązuje się do zapłaty długu dłużnika w przypadku jego niewypłacalności lub niewywiązania się z zobowiązań. Gwarant, inaczej poręczyciel, podejmuje się ponoszenia odpowiedzialności za długi dłużnika na podstawie umowy gwarancji lub poręczenia. Poręczenie uregulowane jest w Kodeksie cywilnym, w art. 391-413, natomiast gwarancja w art. 361-390. Gwarancja i poręczenie to dwa różne instytucje prawne, ale mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa wierzycielowi w przypadku niewywiązania się dłużnika z zobowiązań.

Przykład zastosowania gwaranta w upadłości, oddłużeniu lub pomocy prawnej podczas egzekucji komorniczej może dotyczyć sytuacji, gdy dłużnik staje się niewypłacalny, a wierzyciel zwraca się do gwaranta z żądaniem spłaty długu. W przypadku postępowania upadłościowego, gwarant może zostać wezwany do zapłaty długu w imieniu dłużnika. Jeżeli gwarant zdecyduje się na spłatę długu, może on potem dochodzić zwrotu poniesionych kosztów od dłużnika na drodze sądowej lub polubownej.

W przypadku oddłużenia, poręczenie może wpływać na sposób realizacji planu restrukturyzacji długów. Jeśli dłużnik ma współporęczyciela (gwaranta), w ramach restrukturyzacji długów może być uwzględniona możliwość przeniesienia części długu na gwaranta. Taka sytuacja może wymagać zawarcia dodatkowych umów i renegocjacji z wierzycielami. Pomoc prawna może obejmować doradztwo dotyczące praw i obowiązków gwaranta, analizę sytuacji prawnej, opracowanie umów oraz reprezentację gwaranta przed sądem.

W trakcie egzekucji komorniczej, jeśli dłużnik nie jest w stanie zaspokoić roszczeń wierzyciela, komornik może zwrócić się do gwaranta z żądaniem spłaty długu. W przypadku, gdy gwarant nie wywiąże się z tego obowiązku, może być wszczęte postępowanie egzekucyjne przeciwko niemu. Pomoc prawna może obejmować doradztwo w zakresie praw i obowiązków gwaranta, analizę sytuacji prawnej, negocjacje z komornikiem i wierzycielami, a także reprezentację gwaranta przed sądem i komornikiem. Paragraf prawny dotyczący gwaranta odnaleźć można w Kodeksie cywilnym, w art. 361-390 (dotyczący gwarancji) oraz w art. 391-413 (dotyczący poręczenia). Przepisy te regulują zasady funkcjonowania instytucji gwaranta (poręczyciela) oraz określają jego prawa i obowiązki względem dłużnika i wierzyciela.

Podsumowując, gwarant to osoba, która zobowiązuje się do zapłaty długu dłużnika, gdy ten nie jest w stanie wywiązać się z zobowiązań. Gwarant może mieć istotne znaczenie w kontekście upadłości, oddłużenia lub egzekucji komorniczej, gdyż jego obecność może wpłynąć na sposób restrukturyzacji długów, negocjacji z wierzycielami czy przebieg postępowania egzekucyjnego. Pomoc prawna dla gwaranta może obejmować doradztwo, analizę sytuacji prawnej, negocjacje oraz reprezentację przed sądem i komornikiem. Przepisy prawne dotyczące gwaranta zawarte są w Kodeksie cywilnym, zarówno w części dotyczącej gwarancji (art. 361-390), jak i poręczenia (art. 391-413).