Integracja w kontekście prawnym, oznacza proces łączenia, scalania lub zjednoczenia różnych podmiotów, instytucji, systemów czy regulacji prawnych, mający na celu osiągnięcie większej spójności, efektywności, wzrostu konkurencyjności lub realizację wspólnych celów. Integracja może mieć charakter gospodarczy, polityczny, społeczny czy instytucjonalny, a jej zakres i formy mogą być różnorodne, w zależności od celów i interesów zaangażowanych stron.

W kontekście upadłości, oddłużenia lub pomocy prawnej podczas egzekucji komorniczej, integracja może dotyczyć różnych aspektów działalności podmiotów gospodarczych, instytucji finansowych czy organów wymiaru sprawiedliwości. Przykładem zastosowania integracji w tym zakresie może być współpraca między sądami, organami egzekucyjnymi oraz instytucjami finansowymi w ramach postępowania upadłościowego czy oddłużeniowego, mająca na celu usprawnienie, przyspieszenie i zwiększenie efektywności działań podejmowanych wobec dłużników.

Przepis prawny dotyczący integracji w kontekście upadłości, oddłużenia lub pomocy prawnej podczas egzekucji komorniczej może być zawarty w różnych aktach normatywnych, w zależności od zakresu i celów integracji. Przykładem jest ustawa z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz.U. 2003 nr 60 poz. 535 ze zm.), która reguluje zasady i tryby prowadzenia postępowań upadłościowych i naprawczych, w tym współpracę między sądami, syndykami, radcami prawnymi, komornikami sądowymi, a także dłużnikami i wierzycielami. Integracja może również dotyczyć wymiany informacji, danych i doświadczeń między organami wymiaru sprawiedliwości różnych państw, w ramach współpracy międzynarodowej w dziedzinie prawa upadłościowego, np. na forum Unii Europejskiej czy innych organizacji międzynarodowych. W tym przypadku, przepisy prawne dotyczące integracji mogą być zawarte w aktach prawa międzynarodowego, takich jak umowy, konwencje czy dyrektywy, które stają się częścią krajowego porządku prawnego na mocy ratyfikacji lub implementacji do prawa krajowego.