Kodeks cywilny to zbiór przepisów prawa cywilnego, będącego częścią prawa prywatnego, który reguluje stosunki między podmiotami prawnymi, takimi jak osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej. Kodeks cywilny został ustanowiony ustawą z dnia 23 kwietnia 1964 r. (Dz.U. 1964 nr 16 poz. 93) i jest podstawowym aktem prawnym regulującym wiele aspektów życia społecznego i gospodarczego w Polsce.

Kodeks cywilny dzieli się na pięć ksiąg:

• Księga pierwsza - Część ogólna, która obejmuje m.in. przepisy dotyczące osób fizycznych, osób prawnych i jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, zdolności prawnej, zdolności do czynności prawnych oraz przedstawicielstwa.
• Księga druga - Majątek i własność, która reguluje m.in. prawo własności, służebności, zastawu, hipoteki, spółdzielcze prawo do lokalu, najem, dzierżawę, użytkowanie, użytkowanie wieczyste oraz własność intelektualną.
• Księga trzecia - Zobowiązania, która obejmuje przepisy dotyczące umów, odszkodowań, odpowiedzialności deliktowej, przedawnienia roszczeń, poręczenia, solidarności, badań i różnych rodzajów umów (m.in. umowy sprzedaży, umowy o dzieło, umowy zlecenia).
• Księga czwarta - Spadki, która reguluje m.in. nabycie spadku, dziedziczenie ustawowe, testamentowe, zachowek, odpowiedzialność za długi spadkowe oraz dział spadku.
• Księga piąta - Prawo rodzinne i opiekuńcze, która obejmuje m.in. przepisy dotyczące małżeństwa, stosunków majątkowych małżonków, rodzicielstwa, władzy rodzicielskiej, alimentów oraz opieki i kurateli.

Przykład zastosowania Kodeksu cywilnego w upadłości, oddłużeniu lub pomocy prawnej podczas egzekucji komorniczej może dotyczyć egzekucji długu wynikającego z umowy pożyczki. Przepis prawny dotyczący tego zagadnienia to art. 720 Kodeksu cywilnego, który mówi o umowie pożyczki, na mocy której pożyczkodawca zobowiązuje się przekazać pożyczkobiorcy określoną ilość rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a pożyczkobiorca zobowiązuje się do zwrotu takiej samej ilości rzeczy takiego samego gatunku i tej samej jakości.

W sytuacji, gdy pożyczkobiorca nie wywiązuje się z obowiązku zwrotu pożyczki w określonym terminie, pożyczkodawca może dochodzić swoich roszczeń na drodze sądowej. W przypadku uzyskania prawomocnego wyroku, pożyczkodawca może wystąpić do komornika sądowego z wnioskiem o wszczęcie egzekucji komorniczej w celu odzyskania długu.

W toku egzekucji komorniczej, komornik może zająć mienie dłużnika, takie jak nieruchomości, ruchomości, wierzytelności czy wynagrodzenie za pracę, aby zaspokoić wierzyciela. Proces egzekucyjny jest prowadzony zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania cywilnego oraz Kodeksu cywilnego.

Jeżeli dłużnik nie jest w stanie zaspokoić w całości roszczeń swoich wierzycieli, może się ubiegać o ogłoszenie upadłości lub oddłużenie. Upadłość konsumencka i oddłużenie są uregulowane w ustawie z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe (Dz.U. 2003 nr 60 poz. 535), która zawiera przepisy dotyczące postępowania upadłościowego oraz planu spłaty długów. W przypadku ogłoszenia upadłości, majątek dłużnika zostaje przejęty przez syndyka, który prowadzi postępowanie mające na celu spłatę długów w miarę możliwości finansowych dłużnika. Oddłużenie natomiast polega na zawieszeniu egzekucji komorniczej i ustaleniu przez sąd planu spłaty długów w określonym czasie.

W trakcie procesu upadłościowego, oddłużenia czy egzekucji komorniczej, pomoc prawna może być niezbędna dla zarówno dłużnika, jak i wierzyciela. Adwokaci, radcy prawni oraz doradcy restrukturyzacyjni mogą udzielać porad prawnych, reprezentować strony w postępowaniach sądowych oraz negocjować warunki umów, mając na uwadze przepisy Kodeksu cywilnego oraz innych aktów prawnych.