Legalizacja to proces nadawania mocy prawnej dokumentom, przedmiotom lub czynnościom prawnym, które wcześniej nie były uznawane za ważne lub legalne w świetle przepisów prawa. Legalizacja może być konieczna, gdy występuje potrzeba uznania dokumentów lub czynności prawnych za zgodne z prawem w celu ich akceptacji przez odpowiednie organy lub instytucje. Legalizacja może mieć różne formy, takie jak legalizacja dokumentów przez organy państwowe, legalizacja podpisów, czy też uznawanie nieformalnych umów za wiążące.

Przykład zastosowania legalizacji w kontekście upadłości, oddłużenia lub pomocy prawnej podczas egzekucji komorniczej może dotyczyć legalizacji dokumentów pochodzących z zagranicy, które są wymagane w polskim postępowaniu sądowym. Przykładowo, jeśli dłużnik posiadający nieruchomość za granicą zostaje objęty postępowaniem upadłościowym, dokumenty dotyczące jego własności mogą wymagać legalizacji w celu ich uznania przez polski sąd. W takim przypadku, legalizacja może być przeprowadzona przez konsulat lub inną kompetentną instytucję.

Warto zwrócić uwagę, że dla niektórych dokumentów wystarczającą formą uznania ich ważności może być tzw. apostille, czyli specjalna klauzula umieszczana na dokumencie, która potwierdza autentyczność podpisu na dokumencie, funkcję osoby podpisującej oraz ewentualnie pieczęć lub stempla na dokumencie. Apostille może być stosowane w krajach, które przystąpiły do Konwencji haskiej z 5 października 1961 r. ułatwiającej obieg publicznych dokumentów za granicą (Dz. U. z 2005 r. Nr 112, poz. 938).

W kwestii legalizacji warto kierować się przepisami prawa międzynarodowego oraz krajowego, jak również zasięgnąć porady prawnej, aby sprawdzić, czy w konkretnym przypadku wymagana jest legalizacja czy wystarczy apostille, a także jakie są procedury i warunki jej uzyskania.