Lokata powiernicza to szczególny rodzaj lokaty bankowej, w której środki pieniężne powierzone są bankowi przez powiernika (depozytariusza) na rzecz innej osoby, czyli beneficjenta. Lokata powiernicza jest uregulowana umową pomiędzy powiernikiem a bankiem, która określa warunki i zasady dysponowania środkami przez beneficjenta. Beneficjent może być osobą fizyczną lub prawną i może korzystać z lokaty powierniczej na określonych warunkach, takich jak terminy, oprocentowanie oraz sposób wypłaty środków.

W kontekście upadłości, lokata powiernicza może być stosowana jako narzędzie zarządzania ryzykiem dla inwestorów, którzy chcą zabezpieczyć swoje środki przed ewentualną upadłością przedsiębiorstwa, w którym inwestują. Na przykład, inwestor może powierzyć środki bankowi w formie lokaty powierniczej na rzecz przedsiębiorstwa, które będzie miało dostęp do środków na określonych warunkach. W przypadku upadłości przedsiębiorstwa, środki z lokaty powierniczej nie będą wchodziły w skład masy upadłościowej i nie będą przedmiotem egzekucji wierzycieli.

Podczas oddłużania, lokata powiernicza może być wykorzystana jako źródło finansowania dla dłużnika w procesie restrukturyzacji zadłużenia. Powiernik może udostępnić dłużnikowi środki na lokacie powierniczej, które mają zostać wykorzystane na spłatę zobowiązań wobec wierzycieli, co może pomóc dłużnikowi w negocjacjach z wierzycielami.

W sytuacji egzekucji komorniczej, środki zgromadzone na lokacie powierniczej są chronione przed egzekucją, ponieważ są one formalnie własnością powiernika, a nie dłużnika. Lokata powiernicza może być również wykorzystana jako zabezpieczenie dla beneficjenta, który bierze udział w postępowaniu sądowym lub egzekucyjnym, gdyż zabezpiecza ona środki przed ewentualnym zajęciem przez komornika.

W polskim prawodawstwie, lokata powiernicza nie jest uregulowana bezpośrednio przez przepisy prawa. Jednakże, zasady dotyczące powiernictwa i umów powierniczych są oparte na przepisach Kodeksu cywilnego, w szczególności na przepisach dotyczących umowy przechowania (art. 848-853 Kodeksu cywilnego) oraz umowy zlecenia (art. 734-751 Kodeksu cywilnego).