- « Wróć
- Finteo
- Słownik pojęć prawnych
- Moratorium
Moratorium w kontekście Upadłości Konsumenckiej
Moratorium to czasowe zawieszenie lub ograniczenie możliwości dochodzenia roszczeń przez
wierzycieli przeciwko dłużnikowi. Stosowanie moratorium ma na celu ochronę dłużnika przed nadmiernym
naciskiem ze strony wierzycieli w trudnej sytuacji finansowej, umożliwiając mu jednocześnie stabilizację
sytuacji ekonomicznej, restrukturyzację długu, czy też wypracowanie odpowiednich rozwiązań mających na celu
wyjście z kryzysu finansowego.
Moratorium może być wprowadzone na mocy decyzji sądowej, umowy między dłużnikiem a wierzycielem,
a także na mocy przepisów prawa. W Polsce, zagadnienie moratorium uregulowane jest przede wszystkim w
ustawie z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. z 2021 r. poz. 2331, ze zm.), a
także w ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2021 r. poz. 1406, ze
zm.).
Przykładem zastosowania moratorium może być sytuacja, w której dłużnik stara się o ogłoszenie
upadłości z możliwością zawarcia układu z wierzycielami. W takiej sytuacji, zgodnie z art. 299 Prawa
upadłościowego i naprawczego, sąd może na wniosek dłużnika zawiesić postępowanie egzekucyjne, co w praktyce
oznacza tymczasowe moratorium na dochodzenie roszczeń przez wierzycieli.
Innym przykładem jest moratorium wprowadzone w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego.
Zgodnie z art. 85 Prawa upadłościowego i naprawczego, w przypadku wszczęcia postępowania
restrukturyzacyjnego, następuje automatyczne zawieszenie wszelkich postępowań egzekucyjnych na majątek
dłużnika na okres trwania postępowania. Celem takiego moratorium jest umożliwienie dłużnikowi
restrukturyzacji i zawarcia ugody z wierzycielami, zabezpieczając jednocześnie majątek dłużnika przed
dalszymi egzekucjami.
W kontekście oddłużenia, moratorium może być stosowane jako instrument ochrony dłużnika, który
nie jest w stanie spłacić swoich zobowiązań. W takiej sytuacji, dłużnik może wystąpić do sądu z wnioskiem o
zawieszenie postępowań egzekucyjnych, aby uzyskać czas na negocjacje z wierzycielami i opracowanie planu
oddłużenia. W praktyce, stosowanie moratorium w takich przypadkach opiera się na indywidualnym uznaniu sądu
oraz na ocenie sytuacji dłużnika, jego wiarygodności i rzeczywistych możliwościach spłaty zobowiązań.
Moratorium może również odnosić się do sytuacji, w których państwo wprowadza czasowe
ograniczenia w dochodzeniu roszczeń w związku z określonymi wydarzeniami lub kryzysami, takimi jak
katastrofy naturalne czy kryzysy finansowe. W takich przypadkach, moratorium może być wprowadzone na mocy
ustawy lub rozporządzenia, a jego celem jest ochrona obywateli przed nadmiernym naciskiem ze strony
wierzycieli oraz umożliwienie im odbudowy sytuacji finansowej po zakończeniu kryzysu.
Należy zwrócić uwagę, że moratorium nie zwalnia dłużnika z obowiązku spłaty długu, lecz jedynie
zawiesza na określony czas możliwość dochodzenia roszczeń przez wierzycieli. Po zakończeniu moratorium
wierzyciele mają prawo kontynuować egzekucję roszczeń w stosunku do dłużnika. W praktyce, moratorium może
być korzystne zarówno dla dłużników, jak i wierzycieli. Dla dłużnika oznacza to możliwość uzyskania czasu na
stabilizację sytuacji finansowej, restrukturyzację długów czy negocjacje z wierzycielami. Z kolei dla
wierzycieli, moratorium może oznaczać szansę na odzyskanie większej części należności, niż w przypadku
natychmiastowej egzekucji, która mogłaby doprowadzić do całkowitej utraty majątku dłużnika.
Ważne jest jednak, aby dłużnik korzystający z moratorium wykorzystał ten czas na rzeczywiste
działania mające na celu poprawę swojej sytuacji finansowej i spłatę zobowiązań. W przeciwnym razie,
moratorium może jedynie opóźnić nieuniknione konsekwencje niewypłacalności i utraty majątku przez dłużnika.