Niedozwolone praktyki rynkowe to działania lub zachowania przedsiębiorców, które naruszają przepisy prawa, zasady uczciwej konkurencji lub godności zawodowej, a także wprowadzają w błąd konsumentów lub inne podmioty gospodarcze. Niedozwolone praktyki rynkowe mogą obejmować różne formy naruszeń prawa, takie jak nieuczciwe praktyki reklamowe, wprowadzanie w błąd co do pochodzenia towarów lub usług, stosowanie klauzul niedozwolonych czy wykorzystywanie pozycji dominującej na rynku.

W kontekście upadłości, oddłużenia lub pomocy prawnej podczas egzekucji komorniczej, niedozwolone praktyki rynkowe mogą obejmować np. stosowanie przez instytucje finansowe, takie jak firmy pożyczkowe oferujące chwilówki, nieuczciwych, niejasnych lub wprowadzających w błąd warunków umownych, które utrudniają konsumentom spłatę zadłużenia, doprowadzając do pogłębienia ich problemów finansowych.

Przepisami prawnymi regulującymi niedozwolone praktyki rynkowe w Polsce są przede wszystkim ustawa z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz.U. z 2021 r. poz. 506) oraz ustawa z dnia 23 sierpnia 2007 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym (Dz.U. z 2021 r. poz. 985). W przypadku naruszenia przepisów przez przedsiębiorców, organem właściwym do podejmowania działań w celu przeciwdziałania i eliminacji niedozwolonych praktyk rynkowych jest Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK).

W sytuacji, gdy konsument doświadcza negatywnych konsekwencji wynikających z niedozwolonych praktyk rynkowych, może on zwrócić się o pomoc prawną do odpowiednich instytucji, takich jak rzecznik praw konsumenta, organizacje konsumenckie czy adwokaci i radcowie prawni. W przypadku egzekucji komorniczej, komornik jest zobowiązany do przestrzegania przepisów prawa i działania w sposób uczciwy oraz zgodny z zasadami etyki zawodowej, nie wspierając ani nie korzystając z niedozwolonych praktyk rynkowych.