Rzecz to w kontekście prawnym pojęcie odnoszące się do materialnych, indywidualnie określonych dóbr, które mogą być przedmiotem stosunków prawnych, takich jak własność, użytkowanie, zastaw czy służebność. W świetle prawa rzecz może być przedmiotem prawa własności lub innego prawa rzeczowego, a także może stanowić przedmiot zobowiązania. Rzeczy dzielą się na ruchome (np. meble, samochody, elektronika) i nieruchome (grunt, budynki), co ma istotne znaczenie w procesach prawnych, takich jak upadłość, oddłużenie czy egzekucja komornicza.

W przypadku upadłości lub oddłużenia, przedmiotem zainteresowania komornika będą przede wszystkim rzeczy będące własnością dłużnika, które mogą zostać zrealizowane na rzecz wierzycieli. Przykładem zastosowania pojęcia "rzecz" w takim kontekście może być sytuacja, w której dłużnik zaciągnął pożyczkę, a następnie nie był w stanie jej spłacić. W takiej sytuacji komornik może wszcząć egzekucję komorniczą, w wyniku której dłużnik zostanie pozbawiony swojego majątku, w tym rzeczy ruchomych i nieruchomych.

W świetle polskiego prawa, przepis dotyczący egzekucji komorniczej można znaleźć w Kodeksie postępowania cywilnego (ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego, Dz. U. z 1964 r. Nr 43, poz. 296 ze zm.). W szczególności, artykuł 840 § 1 KPC mówi o egzekucji w stosunku do rzeczy ruchomych należących do dłużnika. W przypadku nieruchomości, odpowiednie przepisy znajdują się w art. 953-957 KPC.

W praktyce prawnej, pojęcie "rzecz" jest kluczowe dla określenia wartości majątku dłużnika, a także dla ustalenia, czy dany przedmiot może być przedmiotem egzekucji. Komornik, działając na podstawie przepisów prawa, ma obowiązek zidentyfikować i zabezpieczyć majątek dłużnika, który może zostać przeznaczony na zaspokojenie roszczeń wierzycieli. W tym procesie pojęcie "rzecz" odgrywa kluczowe znaczenie, jako podstawowy element majątku dłużnika.