- « Wróć
- Finteo
- Słownik pojęć prawnych
- Uprawnienie
Uprawnienie w kontekście Upadłości Konsumenckiej
Uprawnienie to pojęcie z zakresu prawa, które odnosi się do możliwości działania osoby,
jednostki czy organu w sposób zgodny z obowiązującym prawem, przyznanych na mocy przepisów, umów czy innych
źródeł prawa. Uprawnienie może mieć charakter materialnoprawny, procesowy czy też administracyjny i zwykle
jest związane z obowiązkami innych podmiotów, które muszą respektować dane uprawnienie. Uprawnienia mogą być
różnorodne – indywidualne, zbiorowe, publiczne czy prywatne.
W kontekście upadłości, oddłużenia czy pomocy prawnej podczas egzekucji komorniczej, uprawnienia
mogą dotyczyć zarówno dłużnika, jak i wierzyciela oraz innych podmiotów zaangażowanych w postępowanie,
takich jak komornik czy kurator masy upadłości.
Przykładem uprawnienia dłużnika w przypadku oddłużenia jest możliwość skorzystania z
postępowania restrukturyzacyjnego, które pozwala na zawarcie układu z wierzycielami, zmierzającego do
uregulowania sytuacji finansowej dłużnika i uniknięcia upadłości. Podstawę prawną dla takiego uprawnienia
stanowi ustawa z dnia 15 maja 2015 r. o restrukturyzacji (Dz.U. z 2021 r. poz. 1070, z późn. zm.). W myśl
art. 11 ust. 1 tej ustawy, dłużnik może złożyć wniosek do sądu o wszczęcie postępowania
restrukturyzacyjnego, jeśli jego sytuacja ekonomiczna stwarza zagrożenie dla zaspokojenia roszczeń
wierzycieli.
Wierzyciele mają również szereg uprawnień w postępowaniu egzekucyjnym, takich jak możliwość
złożenia wniosku o wszczęcie egzekucji komorniczej w celu ściągnięcia długu od dłużnika. W przypadku, gdy
dłużnik nie spłaca swojego długu wynikającego z zawartej umowy, na przykład chwilówki, wierzyciel może
wystąpić do sądu z wnioskiem o wydanie tytułu egzekucyjnego, a następnie przekazać go komornikowi, który
będzie prowadził egzekucję. Podstawę prawną dla takiego uprawnienia wierzyciela stanowi Kodeks postępowania
cywilnego (Dz.U. z 1964 r. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.), w szczególności art. 776, który reguluje zasady
występowania z wnioskiem o wszczęcie egzekucji oraz art. 840, który określa sposób postępowania komornika.
Jednakże warto zauważyć, że w ramach postępowania egzekucyjnego dłużnik również posiada pewne
uprawnienia, takie jak możliwość wniesienia sprzeciwu od czynności komornika czy skorzystania z prawa do
zachowania części wynagrodzenia wolnej od zajęcia komorniczego. Zgodnie z art. 871 Kodeksu postępowania
cywilnego, dłużnik może wnieść do sądu sprzeciw od czynności komornika, jeżeli uzna je za niezgodne z prawem
lub niezasadne.
Podstawowe uprawnienie dłużnika w postępowaniu egzekucyjnym dotyczy możliwości złożenia wniosku
o ustalenie niezbywalnej części wynagrodzenia za pracę, która nie może być objęta egzekucją komorniczą.
Zgodnie z art. 830 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego, niezbywalna część wynagrodzenia dłużnika wynosi co
najmniej 75% przeciętnego wynagrodzenia, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na
podstawie art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz.U. z
2021 r. poz. 312, z późn. zm.).
W odniesieniu do uprawnień komornika, w ramach wykonywania swoich obowiązków wynikających z
przepisów prawa, komornik posiada możliwość podejmowania czynności egzekucyjnych, które mają na celu
zaspokojenie roszczeń wierzyciela. W przypadku egzekucji komorniczej mającej na celu ściągnięcie długu z
tytułu chwilówki, komornik może dokonać zajęcia mienia dłużnika, takiego jak wynagrodzenie, ruchomości czy
nieruchomości. Podstawę prawną dla takiego uprawnienia stanowi Kodeks postępowania cywilnego, w
szczególności art. 844, który określa sposób zajęcia wynagrodzenia przez komornika, czy też art. 859 i
następne, które regulują zasady zajęcia ruchomości i nieruchomości przez komornika.
Podsumowując, pojęcie "uprawnienie" obejmuje szereg możliwości działania, przyznanych na
mocy przepisów prawa, które mają zastosowanie w kontekście upadłości, oddłużenia czy pomocy prawnej podczas
egzekucji komorniczej. Zarówno dłużnik, jak i wierzyciela oraz komornik są podmiotami, które mogą korzystać
z uprawnień wynikających z obowiązującego prawa, mając na celu ochronę swoich interesów oraz zaspokojenie
roszczeń wierzyciela.