Ustawa to akt normatywny o najwyższej mocy prawnej, stanowiony przez właściwy organ państwa (w Polsce przez Sejm i Senat) w celu określenia zasad i norm prawnych obowiązujących na terenie danego państwa. Ustawy mają charakter generalny i abstrakcyjny, co oznacza, że kierują się do nieokreślonego kręgu adresatów i dotyczą przyszłych, powtarzalnych sytuacji.

W przypadku upadłości, oddłużenia lub pomocy prawnej podczas egzekucji komorniczej, obowiązujące przepisy ustawowe obejmują przede wszystkim Kodeks postępowania cywilnego, Kodeks spółek handlowych oraz Ustawę o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Długi wynikające z umów pożyczek, takich jak chwilówki, są również regulowane przez prawo cywilne, zwłaszcza Ustawę o kredycie konsumenckim oraz Ustawę o ochronie niektórych praw konsumentów.

Przykładem zastosowania ustaw w praktyce jest regulacja upadłości konsumenckiej, która umożliwia osobom fizycznym niewypłacalnym, czyli niezdolnym do spłaty swoich długów (w tym długów wynikających z chwilówek), skorzystanie z procedury oddłużeniowej. W Polsce, upadłość konsumencka została wprowadzona przez Ustawę z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2003 r. Nr 60, poz. 535), która określa zasady i warunki ogłoszenia upadłości, jak również prawa i obowiązki dłużnika oraz wierzycieli w trakcie postępowania upadłościowego.

Kolejnym przykładem jest egzekucja komornicza, która jest uregulowana w Kodeksie postępowania cywilnego, zwłaszcza w jego części trzeciej, w Księdze Piątej, zatytułowanej "Postępowanie egzekucyjne" (art. 730 – 1049). Komornik, jako podmiot odpowiedzialny za przeprowadzenie egzekucji, działa na podstawie przepisów tego kodeksu. W szczególności, komornik ma obowiązek dochodzić należności wierzyciela poprzez zajęcie majątku dłużnika i jego sprzedaż, zgodnie z procedurami określonymi w ustawie.

W kontekście długów wynikających z chwilówek, warto zwrócić uwagę na przepisy Ustawy o kredycie konsumenckim, która wprowadza ograniczenia dla takich umów, w tym m.in. ograniczenia dotyczące wysokości kosztów kredytu oraz sankcje za ich przekroczenie. Ustawa ta ma na celu ochronę konsumentów przed nieuczciwymi praktykami kredytowymi oraz nadmiernym zadłużeniem. W przypadku stwierdzenia naruszenia przepisów przez pożyczkodawcę, np. w zakresie niewłaściwego obliczenia kosztów kredytu czy przekroczenia dopuszczalnej wysokości odsetek za opóźnienie, dłużnik może się powołać na te przepisy w celu ograniczenia swojego długu.

Jeżeli dłużnik z chwilówką ma trudności ze spłatą długu, może również skorzystać z pomocy prawnej, np. w postaci konsultacji z adwokatem czy radcą prawnym, którzy na podstawie obowiązujących przepisów prawnych, takich jak Kodeks postępowania cywilnego czy Ustawa o kredycie konsumenckim, będą w stanie udzielić porady dotyczącej możliwości negocjacji z wierzycielem, odroczenia terminu spłaty długu, a nawet oddłużenia w postępowaniu upadłościowym. W sytuacji, gdy wierzyciel skieruje sprawę do sądu w celu uzyskania nakazu zapłaty, dłużnik może również skorzystać z pomocy prawnej w celu opracowania właściwej strategii obrony.

W przypadku egzekucji komorniczej, dłużnik może również zwrócić się o pomoc prawną w celu kontroli działań komornika oraz wykorzystania swoich praw i środków ochrony, takich jak na przykład wniesienie sprzeciwu od czynności egzekucyjnych. Pomoc prawna może również objąć kwestie związane z zabezpieczeniem własności dłużnika przed zajęciem przez komornika, zwłaszcza jeśli dłużnik nie został prawidłowo poinformowany o wszczęciu postępowania egzekucyjnego lub gdy majątek, który ma być zajęty, nie podlega egzekucji zgodnie z przepisami prawa (np. przedmioty niezbędne do prowadzenia gospodarstwa domowego).

Wszystkie powyższe zagadnienia i możliwości zastosowania przepisów ustawowych w praktyce pokazują, jak istotne jest dla dłużników znajomość obowiązującego prawa oraz korzystanie z pomocy prawnej, aby właściwie dbać o swoje prawa oraz ochronę swojego majątku przed nieuzasadnionymi roszczeniami ze strony wierzycieli czy nieprawidłowymi działaniami komornika.