Zobowiązanie solidarne to rodzaj zobowiązania cywilnoprawnego, w którym dwie lub więcej osób zobowiązanych do spełnienia tego samego świadczenia jest odpowiedzialna przed wierzycielem w ten sposób, że każda z nich może być zobowiązana do całkowitego zaspokojenia roszczenia wierzyciela. W związku z tym, wierzyciel może żądać wykonania świadczenia od dowolnego ze zobowiązanych solidarnie, niezależnie od tego, czy pozostałe osoby zobowiązane również spełniłyby swoje zobowiązania. Zasady zobowiązań solidarnych określa Kodeks cywilny w art. 366-377.

Przykład zastosowania zobowiązań solidarnych w kontekście upadłości, oddłużenia lub pomocy prawnej podczas egzekucji komorniczej może dotyczyć sytuacji, w której kilka osób razem zaciągnęło dług w formie chwilówki. W takiej sytuacji, jeśli nie spłacą tego długu, wierzyciel (np. instytucja finansowa udzielająca chwilówek) może dochodzić swojego roszczenia od dowolnego z dłużników solidarnych. Oznacza to, że komornik, prowadząc egzekucję komorniczą, może zająć majątek dowolnego z dłużników solidarnych.

Jeśli jeden z dłużników solidarnych zostanie zmuszony do spłaty całkowitego długu, może on dochodzić zwrotu części długu od pozostałych dłużników solidarnych, proporcjonalnie do udziału każdego z nich w zobowiązaniu. Jeżeli jeden z dłużników solidarnych zostanie objęty upadłością lub oddłużeniem, to nie wpływa to na prawa wierzyciela do żądania wykonania świadczenia od pozostałych dłużników solidarnych, którzy nie zostali objęci postępowaniem upadłościowym lub oddłużeniowym.

Zobowiązanie solidarne jest istotne również w przypadku, gdy jeden z dłużników solidarnych zmarł. W takiej sytuacji wierzyciel może żądać wykonania świadczenia od spadkobierców zmarłego dłużnika solidarnego w zakresie, w jakim dług z chwilówki przeszło na nich jako składnik spadku.

W praktyce zobowiązania solidarne często są stosowane w umowach poręczenia, wspólnego kredytowania czy długu z chwilówki. Warto mieć na uwadze, że odpowiedzialność solidarna może być ustanowiona nie tylko na mocy umowy, ale także na podstawie przepisów prawa. W sytuacjach, gdy odpowiedzialność solidarna może prowadzić do skomplikowanych i niekorzystnych dla dłużnika konsekwencji, ważne jest korzystanie z porady prawnej oraz odpowiednie zabezpieczenie się przed takimi skutkami.

Przykładem takiego zabezpieczenia może być zawarcie w umowie zapisów określających dokładny zakres odpowiedzialności każdego z dłużników solidarnych, co pozwoli uniknąć niejasności czy sporów w przypadku konieczności wykonania zobowiązań przez komornika w ramach egzekucji komorniczej. Przed zaciągnięciem długu solidarnego warto również zapoznać się z sytuacją finansową pozostałych dłużników solidarnych, aby zminimalizować ryzyko, że wierzyciel będzie żądał wykonania świadczenia wyłącznie od jednego z nich.

W sytuacji, gdy dłużnik solidarny znajduje się w trudnej sytuacji finansowej i nie jest w stanie samodzielnie spłacić długu, może ubiegać się o wszczęcie postępowania upadłościowego lub oddłużeniowego. Warto pamiętać, że postępowanie oddłużeniowe może być wszczęte tylko przez dłużnika będącego osobą fizyczną, który nie prowadzi działalności gospodarczej lub który zawiesił działalność gospodarczą przed upływem roku od dnia zgłoszenia wniosku o wszczęcie postępowania. Postępowanie upadłościowe zaś może być wszczęte zarówno przez dłużnika, jak i przez wierzyciela.

W praktyce, odpowiedzialność solidarna może prowadzić do znaczącego obciążenia dla dłużnika, szczególnie jeśli pozostałe osoby zobowiązane do spłaty długu nie są w stanie spełnić swojego zobowiązania. Dlatego, przed zaciągnięciem długu solidarnego, warto dokładnie rozważyć swoją sytuację finansową i możliwości spłaty takiego zobowiązania, aby uniknąć potencjalnych problemów związanych z egzekucją komorniczą i koniecznością spłaty długu przez jednego z dłużników solidarnych.